De vita Pexenfelderi:
- natus est die 9 mensis Aprilis a. 1613, mortuus est die 23 mensis Februarii a. 1685) prope Passaviam (in Bavaria inferiore)
- per multos annos rhetoricam profitebatur
(cfr. Pörnbacher, Hans (ed.): Die Literatur des Barock (Monachii 1986) p. 1280)
- Apparatus Eruditionis [1]
- Ethica Epistolaris Seu Epistolae Morales (Dilingae 1686) [2]
- Epistola dedicatoria [3]
- Index Epistolarum [4]
- De inscriptione & fine Ethicae Epistolaris [5]
- Juveni cordato militiam meditanti, Salutem & bonam fortunam. [6]
- An filio Hilarino, adolescenti ingenuo, addiscenda sit Musica. [7]
- Adolescenti, Nôsse bonos, vitare malos. [8]
- De statu vitae deliberanti &c. [9]
- De dignitate Linguae Latinae, ejúsque usu retinendo. [10]
- Num filius in exteras regiones mittendus. [11]
- Wunibaldo Stagnano J.U. Studioso χαίρειν, seu Gaudere. [12]
- Amicitiam malè initam, citò dissolvendam esse. [13]
- Eusebio Frontino Tironi Religioso, Salutem, & perseverantiam. [14]
- De Spe, à filio immorigero frustratâ. [15]
- et alia
- Florus Biblicus: sive, Narrationes ex historia Sacra Veteris Testamenti
- Exstat aliud Pexenfelderii monumentum, quod legitur in Iacobi Balde "In Stadio Mariano" [19].
Versus a Michaele Pexenfelder pereleganter conscripti:
Fortè rogas, castæ biberint quo fonte Camœnæ?
Quisúe Poeta istas temperet ungue fides?
Olim cùm sudà saltabant sidera nocte,
Adjunxit modulos Orpheus ille suos.
Nunc piget; & veterem citharam pertœsus & Artem,
Exanimem gaudet dissiluisse Lyram.
Cur non Musa tacet Citharæ post funera fractæ?
Ad humeros Vatem frusta renata vocant.